Mensen met grote schulden kunnen de opdrachten van de schulhulpverlengers vaak niet zelfstandig uitvoeren.
Gemeenten die hulp verlenen bij schulden, verwachten te vaak dat de schuldenaar het uiteindelijk zelf wel kan redden. Maar niet iedereen kan zelfstandig de opdrachten van de schuldhulpverlening uitvoeren. Om de eisen van de schuldhulpverlening te begrijpen, heeft de schuldenaar volgens deskundigen vaak een extra hulpverlenger nodig, een vrijwilliger.
Dat concludeert de Nationale Ombudsman in een vandaag uitgekomen rapport dat is gebaseerd op de analyse van klachten van honderd burgers en raadpleging van deskundigen
De toelatingsvoorwaarden tot schuldhulpverlening zijn soms onmogelijk, zodat schulden nodeloos oplopen. Zzp’ers moesten soms hun onderneming en daarmee hun middel van bestaan opheffen voor ze voor hulpverlening in aanmerking kwamen. Anderen moesten hun huis verkopen dat al onder water stond, zodat de schuld nog groter werd. Veel schuldenaren konden niet wijs worden uit alle administratieve eisen met procedures, deurwaarders, rentes en achteraf terug te betalen toeslagen. Ook verwachten schuldenaren vaak te veel, bijvoorbeeld dat ze hun auto kunnen behouden.
Ombudsman Reinier van Zutphen pleit voor betere ondersteuning van schuldenaren die het zelf niet redden, meer maatwerk en kortere doorlooptijden. Het rapport komt op een belangrijk moment, want dit jaar wordt de in 2012 in werking getreden Wet gemeentelijke schuldhulpverlening geëvalueerd. Het ministerie van Sociale Zaken heeft een onderzoek uitgevoerd en ook de Tweede Kamer komt met een oordeel. Vorige maand eiste de Tweede Kamer snellere invoering van een moratorium van een half jaar waarin schuldeisers geen geld kunnen eisen.
Het aantal mensen met ernstige schulden groeit. Volgens de branchevereniging voor schuldhulpverlening heeft bijna 1 op de 5 huishoudens te maken met riskante schulden.
Bron: NRC 11 mei 2016